تا پيش از سال پنجم هجري، بر زنان مسلمان واجب نشده بود كه حجاب داشته باشند. در اين سال، خداوند، حكم حجاب را بر زنان رسول گرامي اسلام صلي الله عليه و آله قرار داد و به مؤمنان دستور داد تا هرگاه از همسران پيامبر چيزي خواستند، از پشت پرده بخواهند: «فَأِذا سَأَلتُموهَنَّ مَتَاعاً فَسْئَلوهُنَّ مِنْ وَراءِ حَجابٍ؛ هرگاه از زنان رسول متاعي مي طلبيد، از پس پرده بخواهيد.» (احزاب: 53)1 سپس آنها را از تبرّج و خود نمايي بازداشت.

پيش از ورود به بحث، يادآوري اين مطلب مناسب است كه پوشيدن خمار (مقنعه) پيش از اسلام نيز در ميان زنان جزيرة العرب مرسوم بوده است. اين امر به خوبي در اشعار عرب جاهلي مشهود است. از جمله قاضي ابوعلي تنوخي به نقل از ابن خلكان گفته است: قُلْ لِلمَليحةِ في الخمار المذهب افسدت اَخي التقي المترهب1 به مليحه اي كه در پرده زربفت روسري است، بگو: عبادت برادر پارساي مرا فاسد كردي.